Klaudia Choma

Klaudia Choma urodziła się w 1988 roku. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 2015 uzyskała dyplom magisterski w pracowni prof. Stanisława Baja, zaś aneks do dyplomu przygotowała w Pracowni Struktur Wizualnych Profesora Jacka Dyrzyńskiego. Studia artystyczne rozpoczęła w 2009 roku w Europejskiej Akademii Sztuk

w  Warszawie na Wydziale Grafiki w pracowni Profesora Ryszarda Osadczego. W 2017 roku uczęszczała na szkolenie z zakresu projektowania i dekoracji wnętrz w Związku Polskich Artystów Plastyków – Polska Sztuka Użytkowa.

Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.

W jej twórczości przewijają się trzy główne motywy malarskie, odziane w melancholijno-oniryczny kostium: architektura, meble oraz zwierzęta. Pierwsze dwa cykle związane są z fascynacją artystki nieoczywistym wymiarem piękna, podatnym na upływ czasu oraz destrukcję. Artystka podejmuje dialog z klasycznie pojmowaną estetyką, czyniąc popękane ściany przedwojennych kamienic

i pałaców bohaterami swoich obrazów. Dewastacja staje się w jej twórczości czynnikiem kreacyjnym – rozkład struktury ukazany jest jako proces równie interesujący, co jej powstawanie. To samo podejście artystki można zauważyć w pracach przedstawiających meble o dawnym wzornictwie: obiekty zyskują w nich nową funkcję,  już nie estetyczno-użytkową, a silnie emocjonalną. Melancholijny wydźwięk obrazów związany jest z postrzeganiem dawnych form jako pamiątek przeszłości, którym towarzyszy poczucie na zawsze utraconego świata, co daje się łatwo odczytać jako echo tradycji malarstwa romantycznego.